Siirt İl Temsilcimiz Bilal Gökmen'in Kaleminden: Eğitimde Eşitlik Ve Hak Mücadelesi

Eğitimde Eşitlik ve Hak Mücadelesi

Eğitim, bir toplumun geleceğini inşa eden en önemli yapı taşlarından biridir. Öğretmenler ise bu yapının mimarlarıdır. Peki ya bu mimarların bir kısmı, kendi elleriyle inşa ettikleri bu yapıya girmekte zorlanıyorsa?

Engelli öğretmenler, kamuda çalışırken karşılaştıkları zorluklarla, aslında hepimizin göz ardı ettiği bir gerçeği yüzümüze vuruyor: Eşitlik, yalnızca kağıt üzerinde kaldığında anlamını yitirir. Düşünün: Tekerlekli sandalye kullanan bir öğretmen, her sabah okulun merdivenlerini aşmak için yardım bekliyor. Ya da işitme engelli bir öğretmen, meslektaşlarının toplantıda söylediklerini anlamak için dudak okumaya çalışıyor. Bu görüntüler, modern bir toplum için kabul edilebilir mi?

Ne yazık ki, engelli öğretmenlerin hikayeleri, çoğu zaman bu tür zorluklarla doludur. Ve bu zorluklar, yalnızca fiziksel engellerle sınırlı değildir.

Fiziksel Engellerin Ötesinde Görünmez Duvarlar

Engelli öğretmenlerin karşılaştığı sorunlar, asansörsüz binalar veya rampasız okullarla sınırlı değil. Daha derinde, toplumsal önyargılar ve bilinçsizlik yatıyor. Bir öğretmenin engeli, onun mesleki yeterliliğini sorgulatmamalıdır. Ancak, ne yazık ki, bu sorunun cevabı çoğu zaman "evet" olabiliyor. Oysa gerçek öyle mi? Tabii ki "hayır". İşe alım süreçlerinde önyargılarla mücadele ediyor, meslektaşları arasında kendini kanıtlama çabası içine giriyor ve hatta öğrencilerinin güvenini kazanmak için ekstra çaba harcamak zorunda kalıyor. Bu durum, yalnızca engelli öğretmenlerin değil, tüm eğitim sisteminin bir kaybıdır. Çünkü öğretmenler, öğrencilere yalnızca matematik veya tarih öğretmez; onlara hayatın zorluklarına rağmen ayakta durmanın, mücadele etmenin ve başarmanın değerini öğretir. "Bu, bir ders kitabının asla veremeyeceği bir derstir."

Eğitimde Eşitlik: Bu Yalnızca Bir Hayal Değildir

Peki, bu tabloyu değiştirmek için ne yapmalıyız? Yaşanan zorlukları anlamak, bu zorlukları ortadan kaldırmanın ilk adımıdır. Okulların fiziksel erişilebilirliği sağlanmalı, mesleki gelişim imkanları artırılmalı ve toplumda engellilere yönelik farkındalık çalışmaları yaygınlaştırılmalıdır. Ancak belki de en önemlisi; zihniyetlerimizi değiştirmektir. Engelli bir öğretmenin sınıfta olması, yalnızca bir "istihdam politikası" değil, toplumsal bir kazanımdır. Öğrencilere farklılıkların zenginlik olduğunu, herkesin eşit şartlarda var olabileceğini ve engellerin aslında yalnızca zihinlerde olduğunu gösterir.

Son Söz: Onurlu Bir Mücadele ve İlham Veren Bir Başarı

Engelli öğretmenler, hayatın kendilerine çizdiği zorlu yollarda, her gün büyük bir azim ve kararlılıkla yürüyor. Engelli olmayan bireylerin belki de hiç deneyimlemediği zorluklarla mücadele ederek öğretmen olmayı hak ediyor. Bu süreç, yalnızca bir meslek edinme değil, aynı zamanda topluma bir mesaj vermektir: Engeller, asla hayallerin önünde duramaz. Öğretmenlerimiz, aynı zamanda öğrencilerine yalnızca bilgi değil, hayata dair bir duruş sergilemenin önemini ön plana çıkarıyor. Hayat, ne kadar zor olursa olsun, mücadele etmek ve başarmak herkesin hakkıdır. Bu onurlu mücadelede öğretmenlerimiz, yalnızca birer eğitimci değil, aynı zamanda toplumun rol modelleridir.

Engelleri kaldırmak, yalnızca rampa ve asansörlerle değil, zihinlerimizi açarak ve kalplerimizi genişleterek başarılabilir. Engelli öğretmenlerimiz, bu yolun öncüleridir. Hikayeleri, hepimize eşitliğin ve adaletin gerçek anlamını hatırlatıyor.

Eğitim, herkes içindir. Ve herkes, eğitimin bir parçası olmayı hak eder.